"The stars on horizon
Five I see them and count
They line up like a row of heads
And I fall into their depths
Of water water everywhere
Oh let me fall into you
Let me sleep long and quiet
God watches all sparrows fall
Both for
Thanks
The cat is dead
Thank you oh worthwhile thing to pray
Loud and often
So sweepy silent
That small bubble my dream
Burst last night
It was bloodful
So full but when it split
I was blinded
Those with feelings
Wonderous kind
Our love with kittens
Everbind"
Υπάρχουνε εργαλεία που τα χρησιμοποιούμε καθημερινά και δε τους δίνουμε καθόλου σημασία. (Σχεδόν κανείς) δε θα έγραφε ένα τραγούδι για αυτά ή ένα ποίημα… δεν θα αυνανιζότανε για πάρτι τους ρε αδερφέ! Το καζανάκι ας πούμε είναι ένας μηχανισμός εκπληκτικός αλλά κανείς δε μπορεί να δεθεί μαζί του, και ας υπηρετεί τον άνθρωπο με τόση αγάπη.
Υπάρχουνε όμως και εργαλεία που είναι συνδεδεμένα στο μικρό μας μυαλό με στιγμές άπειρης γαματοσύνης. Με ταξίδια στην μισή Ελλάδα, με αυτόματους πιλότους με εξόδους τρελές και χαοτικές. Όπως ένα συγκεκριμένο FORD FIESTA. Απόψε στις 23:00 στον chimeres.gr θα το τιμήσουμε με μουσικές ταξιδιάρικες, ψυχεδελικές και παγανιστικές.
REST IN PIECE
(To Fiesta Παγανίζει – Μια φωτογραφία ευγενική προσφορά του Biologou)
Υ.Γ.: ΛΟΛΟ τα Saturnalia σου εύχονται περαστικά!
update: η εκπομπή είναι διαθέσιμη και για άκουσμα και για download (μην ψαρώσετε από το κενό των 20 sec που υπάρχει στην αρχή…)
Ήταν ξημερώματα Καθαράς Δευτέρας. Η βροχή έπεφτε με τέτοια λύσσα λες και ήθελε να “γδάρει” την πόλη από την ακολασία της Αποκριάς. Οι αστραπές έσκιζαν τον ουρανό και τα μπουμπουνητά που ακολουθούσαν έδιναν βαγκνερικές μουσικές διαστάσεις στην φωνή του Ιγκόρ:
– Τι έχεις να πεις τώρα;! Ποιος είναι ο βλάκας;! Ποιος είναι ο άχρηστος!; Τόσο καιρό ενώ εσύ κοιμόσουν, εγώ προετοίμαζα τον ερχομό μια νέας εποχής!
Στην Ταράτσα του πιο ψηλού κτηρίου της Πόλης (8 όροφοι με το ζόρι), 2 μορφές καθότανε απέναντι από έναν δαιμονισμένο Ιγκόρ που κρατούσε ένα ακόμα πιο δαιμονισμένο 45άρι. . Η μία δεμένη χειροπόδαρα, η άλλη άοπλη και βαριά τραυματισμένη. Ο αστυνόμος συλλογιζόταν πως είχε όντως χάσει την φόρμα του. Πως πιάστηκε έτσι απροετοίμαστος; Γύρισε αργά προς το μέρος του Ιγκόρ. Ήτανε αυτός ο πιστός βοηθός του; Που είναι το τραύλισμα; Που είναι η γαμημένη καμπούρα; Ολόκληρος ο δίσκος των Coil με τίτλο Scatology δεν ήτανε ικανός να περιγράψει το που και πόσο βαθιά ένιωθε χωμένος. Η σφαίρα που του είχε σφηνωθεί στον δεξιό ώμο τον βασάνιζε χειρότερα και από την γκρίνια της άνεργης Πασόκας πρώην του. Αργά σήκωσε το φλασκί του με το αριστερό χέρι και άφησε να ξεχυθεί στο λαρύγγι του ένας μικρός χείμαρρος από ουίσκι. Μούδιασε και αυτό τον έκανε να νιώσει κάπως καλύτερα. Ο αστυνόμος κοίταξε στα δεξιά του, την γυναίκα που τόσο του θύμιζε πάνθηρα και της χαμογέλασε γλυκόπικρα.
24 ώρες πρίν…
Το πάρτι ήταν αξιοπρεπέστατο. Ο περισσότερος κόσμος είχε όρεξη να περάσει καλά και ας μην έβρισκε αυτό που έψαχνε σε όλη του τη ζωή. Η μουσική βοηθούσε καθώς δεν περιοριζότανε μόνο στη χωριατοπροφορά του Τζουτζούκα ή στην “A ρε μιχαλάκη μόνο εγώ ήξερα τι παιδέρας ήσουνα” cult αισθητική νεκρού ειδώλου τις pop. O Αστυνόμος προσπαθούσε να πάρει στοιχεία για το ποιος απο τους θαμώνες μπορεί να ανήκει στους Γατόπαρδους. Είχε πιάσει κουβέντα με μία 22χρονη που ήτανε ντυμένη γυναικείος ρόλος απο ταινία του Tim Burton. Τουλάχιστον έτσι υπέθεσε ο Αστυνόμος που μετά τον Σκαθαροζούμη, τα Μπάτμαν και τον Ψαλιδοχέρη (αν και δεν έχει παραδεχτεί ποτέ δημόσια πως του άρεσε), έγινε ορκισμένος εχθρός της κουλτούρας “Πάρ’ τον Ντεπ” (γνωστή και ως Burton Depp).
Η Deppική 22χρονη του έλεγε πως ακόμα και ως Jack Sparrow ήτανε ασύλληπττος και κορυφαίος ο Johnny. Ο αστυνόμος χασμουρήθηκε και σκέφτηκε πως ο κόσμος είναι γεμάτος από κορίτσια που γουστάρουν το εναλλακτικό, χωρίς καν να ξέρουνε πάνω σε τι είναι εναλλακτικό και πως οι αληθινές Γυναίκες απειλούνται ως είδος από την κατάρα των hipsters. Εντυπωσιάστηκε από την σκέψη του αυτή και θυμήθηκε την τελευταία φορά που έκανε φιλοσοφοκαμμένες σκέψεις . Ξαφνικά χλόμιασε…..
“Πώς είναι δυνατόν…” σκέφτηκε…”αφού το τσέκαρα το Ουίσκι κ ήτανε γνωστή μάρκα….εκτός και αν….Διάολε! Με παγιδεύσανε!!!”
Η αχίλλειος πτέρνα του αστυνόμου ήτανε τα φτηνά ουίσκι με ύπουλα ονόματα που τα βρίσκεις σε super-duper-market (είναι τα πολύ μεγάλα super market). Τελευταία φορά που είχε πιει ήτανε σε μια δεξίωση της Αστυνομίας. Μετά το 3ο ουίσκι Johny Wonder σκεφτόταν τη σχετικότητα ανάμεσα στον χώρο, τον χρόνο και την καμπούρα του Ιγκόρ. Λίγο αργότερα πήρε την μπουκάλα, βρωντοφώναξε σε όλους θριαμβευτικά πως το πάρτι μόλις ξεκίνησε και έπεσε λιπόθυμος στην αγκαλιά του πιστού του βοηθού.
Κάποιος του έριξε Wonder στο Walker του σκέφτηκε…κάποιος γαμημένος είχε υπολογίσει τα βήματα του μέχρι εδώ ένα ένα. Λίγο πριν σωριαστεί στο πάτωμα φαντάστηκε να τον περιτριγυρίζουν χιλιάδες jack sparrow με χαραγμένο το έμβλημα της disney στο μέτωπο τους, περιγελώντας τον.
Ξύπνησε και το κεφάλι του ήτανε καζάνι. Πάντα όταν ξυπνούσε μετά από χανγκ όβερ τσέκαρε αν μπορεί να κουνήσει όλα τα μέλη του σώματος. Ήτανε μια συνήθεια που την απέκτησε όταν είχε να αντιμετωπίσει την συμμορία Iron Master Chef. Η συμμορία αυτή απήγαγε μπάτσους και τους έκοβε σαν καρότα αυτιά μύτες χέρια αλλά και τα γεννητικά όργανα. Ο μυαλός φόρτωσε τα απαραίτητα δεδομένα και η διαδικασία αναγνώρισης σφαλμάτων ξεκίνησε:
Γεννητικα όργανα….ok
Αυτιά….ok
Μύτη….ok
Μαλιά…ok (ctrl + s if you want to shave)
Χέρια…σφάλμα
…Διάγνωση σφάλματος: Χέρια δεμένα
Πόδια…σφάλμα
…Διάγνωση σφάλματος: Πόδια δεμένα
Μάτια…ok
Άνοιξε τα μάτια του και συνειδητοποίησε πως βρισκόταν σε ένα υπόγειο. Ήτανε σκοτεινά για να διακρίνει λεπτομέρειες. Η μυρωδιά της ρέγγας ήτανε έντονη και από κάπου στο βάθος άκουγε γάτες να δίνουνε πόνο σε γάτες. Ξαφνικά μια γυναικεία αισθησιακή φωνή έκανε τις γάτες να σταματήσουν τα όργια:
“Καλώς ήρθες στο κρησφύγετο των Γατόπαρδων της Ασφάλτου Αστυνόμε.. ή μήπως να σε φωνάζω Αλέξη?”
(ακολουθεί το αφιέρωμα στους Bauhaus (ΝΑΙ ΝΑΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΑΚΟΥΣΜΑ ΚΑΙ ΓΙΑ DOWNLOAD), γνωστό και ως Baufail καθώς ο Filthy Pagan δεν έπιασε το 120% της απόδοσης που απαιτούν οι Saturnalistas :D)
Αν είχε χρόνια να πάει σε πάρτυ, σε πάρτυ μασκέ είχε να πάει αιώνες. “Όλα για την γαμημένη την δουλειά” σκέφτηκε. Πολλές φορές είχε σκεφτεί να τα παρατήσει όλα. Γατόπαρδοι της ασφάλτου, βρωμεροί παγάνες, μπαρ με ηλίθια ονόματα, ήτανε “too much” ακόμα και για αυτόν.. τον θρυλικό Αστυνόμο. Φαντάζονταν πως θα ήταν η ζωή του αν είχε μετατρέψει το καφενείο του πατέρα του στο χωριό, σε ροκ καφέ. Θα μπορούσες να ακούσεις Pink Floyd, να πιεις τσίπουρο και να αναπνέεις καθαρό αέρα. Μέσα του ήξερε όμως πως αυτός προτιμούσε να ακούει Doors, να πίνει ουίσκι και να αναπνέει την κάπνα σε υπόγεια στέκια.
Το όπελ καντέτ έτριξε παραπονεμένα με την τελευταία απότομη στροφή και γκρίνιαζε σαν ετοιμοθάνατος καθώς το πάρκαρε. “Δεν θα με προδώσεις ακόμα αγάπη!” είπε και χάιδεψε στοργικά το καπό. Είχε φτάσει μπροστά από ένα διώροφο σπίτι που μάλλον είχε φτιαχτεί π.Χ. (προ Χούντας). Από μέσα ακουγότανε το άσμα Wild Boys από Duran Duran. H μυρωδιά στον αέρα είχε μία εσάνς αλμύρας που τον επιβεβαίωσε πως το μπαστάρδι του έδωσε σωστές πληροφορίες. “Ρέγκα και κοκαΐνη” σκέφτηκε καθώς είδε την μικρή αποθήκη δίπλα ακριβώς από το ΠροΧουντικό κτίσμα.
Δεν τον ένιαζε όμως να την ψάξει. Άλλο τον έκαιγε. Nα μάθαινε από κάποιον από τους Γατόπαρδους κάτι που θα τον βοηθούσε να βρει τον Βρομερό Παγάνα. Του είχε γίνει έμμονη ιδέα. Στην δουλειά τον κορόιδευαν πως το λαγωνικό γέρασε και δεν μυρίζεται το σκατό όπως παλιά. Οι αλκοολικοί του σύντροφοι του λέγανε πως πίνει πολύ. Οι κουλτουριάρηδες φίλοι του, του απήγγειλαν την Eλένη του Σεφέρη. Ήξερε όμως πως δεν κυνηγάει φαντάσματα, ήξερε πως ο μπάσταρδος αυτός υπάρχει και πως ετοιμάζει κάτι πολύ μεγάλο. Του το έλεγε η 6η του αίσθηση.
Όταν ήταν μικρός στο χωριό τον είχε τσιμπήσει ένα “γκουμάνι”: Τεράστιες σφήκες ικανές να σπείρουν τον πανικό σε μέλισσες , ανθρώπους, αρκούδες και οι φήμες τις θέλουνε αιτία εξαφάνισης των δεινοσαύρων στην Ήπειρο. Ήθελε να πιστεύει πως από τότε είχε αποκτήσει αλάνθαστο ένστικτο και φαντασιώνονταν τον εαυτό του ανώτερο και από Spider-Man. Θα τον λέγανε G -man και θα είχε για βοηθό τον πιστό του σκύλο τον G – Spot. Τελικά έγινε μπάτσος.
Απ’ ότι του είχε πει το μπαστάρδι, οι γατόπαρδοι θα κάνανε πάρτυ μασκέ σε αυτό το σπίτι και θέμα μασκαρέματος δεν υπήρχε κάτι συγκεκριμένο. Για ξεκάρφωμα φόρεσε την υπηρεσιακή του στολή που την είχε απο τότε που προστάτευε διαιτητές σε τοπικά πρωταθλήματα ποδοσφαίρου. Ποιος θα τον υποψιάζονταν; Καθώς πλησιάσε την πόρτα οι Duran Duran έδωσαν την σκυτάλη στη βαβούρα και τον θόρυβο που γίνονται αισθητοί όταν τελειώνει η playlist. Το κουδούνι δεν έγραφε όνομα έγραφε απλά “Νιάου”. Το πάτησε ελαφρά και παραδόξως ακούστηκε ένα κουδούνισμα τύπου πουλάκι που κελαηδάει. Τραγική Ειρωνεία. Η πόρτα άνοιξε μέχρι την μέση και ένας 2μετρος τύπος ντυμένος ήρωας του κατς (μάλλοn θα ήτανε ο warrior) των ρωτάει άγρια:
– “Celtic ή Rangers;”
– “Πέλοπας Κιάτου και δεν είμαι καλα!”
– “Πέρνα..”
Λίγα μέτρα πιο βαθιά, στο σκοτεινό υπόγειο του κτηρίου μια οθόνη τηλεόρασης έδειχνε τον Αστυνόμο να μπαίνει στο σπίτι. Μια γυναικεία μορφή χτυπούσε νευρικά τα δάχτυλά της στο τραπέζι. Τα νύχια της ήτανε αρκετά αιχμηρά, σαν ενός πάνθηρα… Παίρνει ένα Γουόκι Τόκι και διατάζει με φωνή έντονη που δεν χάνει όμως κάτι από τον αισθησιασμό της:
– “Με τη πρώτη ευκαιρία να τον φέρετε εδω κάτω δεμένο χειροπόδαρα!”
– “Μάλιστα αρχηγέ!”
….
(ακολουθεί το αφιερωμα Ozzy που έγινε στις 4/11/2010. ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ διαθέσιμο και για άκουσμα και για κατέβασμα)
Ήταν μία από αυτές τις νύχτες που ξέρεις πως η κοσμική ζυγαριά γέρνει υπέρ της Κραιπάλης. Η ατμόσφαρα υγρή σκοτεινή, έκανε τον λαιμό όσων λατρεύουν τις καταχρήσεις, να διψάει για αλκοόλ. Tον κεντρικό δρόμο της πόλης διέσχιζε βίαια ένα πανάρχαιο Opel Kadett. Ήταν απο τα μοντέλα που φράσεις όπως: “Βάρκα με ρόδες”, “Τσικρίκι”, “Κτηνωδία με λαμαρίνες”, δεν ήταν αρκετές για να περιγράψουν την σκουριασμένη καλτίλα που απέπνεε. Μέσα στο Opel ο Αστυνόμος κάπνιζε σκεπτικός. θέτοντας στο G(t)PS τον προορισμό του: Club Carpe Noctem.
Το Club Carpe Noctem το λειτουργούσε ο κουμπάρος του Αντιδημάρχου της πόλης, οπότε μπορούσες να καπνίσεις άνετα, να κάτσεις μέχρι το πρωί και η μουσική να μη χαμηλώνει ποτέ όσο και αν γκρινιάζουν οι γείτονες. Το Carpe Noctem όμως δεν ήταν γι’ αυτόν τον λόγο ξεχωριστό. Παρόλο που η διακόσμηση περιλάμβανε μεγάλους καθρέφτες, μαύρους τοίχους και κεριά, παρόλο που η μουσική του σε κοιτούσε από τα βάθη της αβύσσου, παρόλο που δεν είχε face control, δεν μάζευε ΠΟΤΕ αυτόν τον κόσμο. Ποιον κόσμο? Αυτόν που περνάει την ζωή του με μπόλικο make up, extremme κουρέματα, απολαμάνοντας τον ΠΟΝΟ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ, φορώντας τα νυφικά των μανάδων τους τα κορίτσια, και πίνοντας μπύρα με γρεναδίνη τα αγόρια. Αντιθέτως είχε γνήσια καταραμένους θαμώνες. Άντρες που χρωστάνε αλλά πάντα σε κερνάνε, γυναίκες που είναι ερωτευμένες με τον έρωτα, ζευγάρια που είναι μες στον ενθουσιασμό του πρώτου μήνα, ζευγάρια που είναι μες στην πικρία του τελευταίου μήνα (κοιτάζουν με φθόνο τα άλλα ζευγάρια), και ανθρώπους σαν το Μπαστάρδι…
Το Μπαστάρδι, ήταν ο λόγος που ήρθε εδώ ο Αστυνόμος. Θα προτιμούσε να μην είχε φτάσει σε αυτό το σημείο αλλά έπρεπε να πάρει στοιχεία για τους Γατόπαρδους της Ασφάλτου και αν ήτανε και τυχερός να μάθει πως συνδεόνται με την “Φρικωδία του Χορτοφάγου”. Το Μπαστάρδι κάτι θα ήξερε..δε μπορεί…γιατί όμως του προκαλεί τέτοια νευρικότητα?
Του χρωστούσε χάρη από τότε όμως και ήξερε πως ό,τι περνάει απο το χέρι του, το Μπαστάρδι θα το έκανε. Απ’όλες τις συνήθειες που έχει ο άνθρωπος όταν μεθάει και περνάει καλά, το Μπαστάρδι είχε μία απο τις πιο σαμανιστικές. Πάντα θα χόρευε ημίγυμνο! Απο την μέση και πάνω πάντα, εκτός απο μία φορά….Ο μαγαζάτορας παρεξηγήθηκε, το Μπαστάρδι του ξερίζωσε την μύτη με τα δόντια και αναποφευκτα ήρθαν οι Μπάτσοι. Αν δεν ήτανε ο Αστυνόμος, το Μπαστάρδι θα χόρευε τώρα ημίγυμνο μόνο στο κελί καποιού παλιού στις φυλακές της Sonna.
Ο Αστυνόμος κάθησε στην μπάρα όπως πάντα. Απο τα ηχεία ακούστηκαν οι πρώτοι ήχοι του μπάσσου απο το Do you Love Me? του άρχοντα Νίκου Σπηλιά.
– “Θα πάρετε κάτι?” ακούστηκε μια μελωδική γυναικεία φωνή. Σήκωσε το κεφάλι του και γούρλωσε τα μάτια. Η barwoman ήτανε απο αυτές τις γυναίκες που εμπνεύσανε ανθρώπους σαν τον Bukowski να γράψουνε Ποιήματα σαν το “Έχεις γαμήσει ποτέ Πάνθηρα;” .
– ” Όχι δεν έχω γαμήσει ποτέ…” σκέφτηκε πολύ πιο δυνατά απ’ όσο θα ήθελε..
– ” Παρακαλώ;”
– ” Ένα bushmills σκέτο να μου φέρεις και…. να σου πω και κάτι;”
– ” Βεβαίως!”
– ” H Ουρουγουάη έχει κατακτήσει 2 Μουντιάλ. το ήξερες;” είπε με έναν τελείως συνθηματικό τόνο.
– ” Φυσικά και το ήξερα. Και η φουκαριάρα η Ολλανδία…”
– ” Έχει παίξει σε 3 τελικούς και έχει πάρει τα αρχίδια μου..”
H barwoman σάστισε για λίγο. “Αυτός ο τύπος ήξερε τα συνθηματικά! Θέλει να δει το Μπαστάρδι!” σκέφτηκε ακουμπώντας τις άκρες των δαχτύλων της στα σαρκώδη χείλη της.
– “Ποιος θέλει να μιλήσει με το Μπαστάρδι;” ρώτησε με αυστηρό ύφος.
– “Πες του ότι τον ζητάει ο Αστυνόμος”
– “Ποιος Αστυνόμος;”
– “Ο Αστυνόμος. Έτσι με λένε στο επίθετο.”
– “Πλάκα κάνεις!”
– “Κανονικά με λέγανε Μπάτσο αλλά το άλλαξα.”
Η σερβιτόρα ξέσπασε σε αυθόρμητα γέλια. Ο αστυνόμος την κοιτούσε γοητευμένος πίνωντας το ουίσκι του, καθώς ο nick cave τραγουδούσε απο το ηχείο “I Let Love In”…
ΘΑ ΓΑΜΗΣΕΙ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΠΑΝΘΗΡΑ Ο ΑΣΤΥΝΟΜΟΣ;
ΘΑ ΤΟΝ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΤΟ ΜΠΑΣΤΑΡΔΙ;
ΠΩΣ ΤΟΝ ΛΕΝΕ ΣΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΝ ΑΣΤΥΝΟΜΟ;
ΘΑ ΓΙΝΕΙ Η ΑΝΑΜΕΤΡΗΣΗ ΜΕ ΤΟΝ ΒΡΩΜΕΡΟ ΠΑΓΑΝΑ;
Ο ΙΓΚΟΡ ΤΙ ΖΩΔΙΟ ΕΙΝΑΙ;
Όλα θα αποκαλυφθούνε σε επόμενα posts μαζί και με το κατάλληλο αφιέρωμα. Απολαύστε προς το παρών το αφιέρωμα στον Nick Cave and the Bad Seeds που έγινε στα Saturnalia στις 24/1/2011 (Διαθέσιμο όπως πάντα και για άκουσμα και για download!)
5 παρά το πρωί. Στον 2ο όροφο μιας πολυκατοικίας αρχικτετονικού ρυθμού “bauhaus, μπετά, γέρος καραμανλής και δεν είμαι καλά” , ο Αστυνόμος σάπιζε πάνω στον “θρόνο” του. Ο “θρόνος” ήτανε 3 διακριτά έπιπλα που όλα μαζί φτιάχνανε κάτι πολύ μεγαλύτερο από το άθροισμά τους. Μία πολυθρόνα απο τα καταστήματα ΙΤΕΑ, ένα πουφ για να βάζεις τα πόδια και τραπεζάκι έτοιμο να φορτωθεί όλα αυτά που φέρνουν έναν ηδονιστή πιο κοντά στην κίρρωση του ήπατος και στον καρκίνο των πνευμόνων .
Με αργές ιεροτελεστικές κινήσεις, γέμισε το ποτήρι του με Bushmills. Από τότε που έμαθε για την κρίση στην Ιρλανδία αποφάσισε να στηρίζει πιο συχνά τα προιόντα τους. Ήταν ξενερωμένος. Η υπόθεση “Φρικωδία του Χορτοφάγου” είχε κολήσει για τα καλά και ο Αρχηγός του ζάλιζε τώρα τον έρωτα με αυτή την πρωτοεμφανιζόμενη συμμορία.
Το προηγούμενο βράδυ ομάδα από 5 μηχανόβιους αμόλυσε αγριόγατες μέσα σε κομμωτήριο “πρωτοκλασσάτης περιοχής” . Οι αγριόγατες αποδειχτηκε πως ήτανε οικόσιτες γάτες που τις είχανε ταίσει πιο πριν με ρέγγα και κοκαίνη. Σύμφωνα με την ανάλυση του Εργαστηρίου της Αστυνομίας η ρέγκα σε συνδιασμό με την κοκαίνη δημιουργεί στις γάτες τάσεις βίας απέναντι σε πλούσιες κυρίες με φιλανθρωπικά αισθήματα και ακροδεξιές τάσεις. Έγινε μακελειό….
Την ευθύνη την ανέλαβε η συμμορία “οι Γατόπαρδοι της Ασφάλτου”. Ο αστυνόμος στην σύντομη έρευνα που έκανε στο Ιντερνετς βρήκε πως οι Γατόπαρδοι είναι μιμιτές των Black Emperors, κάτι γιαπωνέζων μηχανόβιων. Μάλιστα βρήκε πως έχει γυριστεί και ντοκυμανταίρ για αυτούς με τίτλο “Godspeed you Black Emperor”. To κουλό έιναι πως κάτι καναδοί αναρχοκομουνιστές γιεγιέδες εμπνευστήκανε το όνομα της μπάντας τους, απο το συγκεκριμένο ντοκυμανταίρ.
Μέχρι εκέι όμως…άλλο ένα αδιέξοδο. Αποφάσισε να ακούσει λίγο web radio, αν και του την σπάει ότι εκπέμπει χωρίς κεραία. Ξαφνικά του ήρθε η αποκάλυψη! Είδε στον hipsteres.gr πως στις 12/6/2010 o Βρωμερός Παγάνας είχε κάνει αφιέρωμα σε αυτούς τους Godspeed! Χωρίς να χάνει καιρό πήρε γρήγορα τηλέφωνο τον πιστό του βοηθό τον Ίγκορ.
-Έλα Ίγκορ!
-Π-ποιος είναι;
-Εγώ είμαι ρε βλάκα! Δίνεις πόνο; ενοχλώ;
-Η κ-κατερίνα με χ-χώρισε πριν 3 χ-χρόνια αφεντικό! Στο έχω π-πεί!
-Λοιπόν άκου! Βρήκα κάτι πολύ σημαντικό!
-Τ-τι?
-ΟΙ ΔΥΟ ΥΠΟΘΕΣΕΙΣ ΣΥΝΔΕΟΝΤΑΙ!
(ακολουθεί το αφιέρωμα GY!BE – Godspeed you! Black Emperor , και για άκουσμα και για download)
Ολοκληρώθηκε χτες με επιτυχία το δεύτερο μέρος του αφιερώματος στους ημίθεους Anathema. Ξεπερνώντας τα τεχνικά προβλήματα λόγω windows xp, (όποιος ξέρει πρόγραμμα αντίστοιχο του simplecast που να δουλεύει σε Linux ας αφήσει ένα σχόλιο), η μεγαλύτερη πρόκληση ήτανε να ανταπεξέλθω στο κάλεσμα των φίλων-trolls! Το αφιέρωμα περιλάμβανε επιτυχίες των Αnathema από τοn δίσκο Judgement (1999) μέχρι και τον δίσκο We’re here because we are here (2010). Στα chatbox highlights της εκπομπής οι ατάκες περί derrp από biologo, dementia_inc, jimbo και φυσικά την κρυφή δύναμη manji. H εκπομπή είναι διαθέσιμη για άκουσμα και download, η γαματοσύνη που βγήκε χτες στο chatbox όχι. Cheers!
Τα Saturnalia ζούνε επικές στιγμές! Σας παρουσιάζω την πρώτη εκπομπή Saturnalia που γίνεται διαθέσιμη για άκουσμα / download! Και τι εκπομπή. Το πρώτο μέρος του αφιερώματος στους Anathema.
Τη Δευτέρα που πέρασε θυμηθήκαμε την μεταεφηβεία μας ακούγοντας αναθεματισμένες επιτυχίες απο το 1992 (Crestfallen) μέχρι και το 1998 (Alternative 4). Τη επόμενη Δευτέρα (11/10/2010) θα συνεχιστεί το αφιέρωμα με μουσικές από τον δίσκο Judgement μέχρι και σήμερα.
Διαγωνισμός: Βρείτε πιο είναι το μοναδικό τραγούδι που δεν ακούστηκε απο τον δίσκο Alternative 4 και κερδίστε μια νταμιτζάνα τσίπουρο Χάρμα!
Saturnalia 
